"Ξενιτεμέ- λε ξενιτεμέ- ξενιτεμένο μου πουλί
και παραπονεμένο πουλάκι μ', αηδονάκι μου
και παραπονεμένο λεβέντη μου, καημένε μου.
Αχ η ξενιτιά λε- η ξενιτιά η ξενιτιά σε χαίρεται
και γω ΄χω τον καημό σου πουλάκι μ΄, αηδονάκι μου
και γω ΄χω τον καημό σου λεβέντη μου, καημένε μου.
Αχ τι να σου στεί- λε τι να σου στεί- τι να σου στείλω ξένε μου
τι να σε προβοδίσω πουλάκι μ' αηδονάκι μου.
Αχ σου στέλνω μη- λε σε στέλνω μη- σε στέλνω μήλο σέπεται
κυδώνι μαραγκιάζει λεβέντη μου καημένε μου.
Αχ σε στέλνω το λε- σε στέλνω το- σε στέλνω το δακράκι μου
σε ένα χρυσό μαντήλι πουλάκι μ' αηδονάκι μου.
Αχ το δάκρυ λε- το δάκρυ- αχ το δάκρυ είναι καυτερό
και καίει το μαντήλι λεβέντη μου καημένε μου."
Τραγούδι: "Ξενιτεμένο μου πουλί"
Φωνή: Μοτσιόπουλος Αθανάσιος
Ηχογράφηση/Διασκευή/Φωτογραφίες : Βαϊνάς Θωμάς
(Οι φωτογραφίες είναι από τα Ριζώματα στα Πιέρια Όρη)
(ακούστε το και στο vimeo)
(ακούστε το και στο vimeo)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου