Οδηγός φιδιών. Πως αναγνωρίζουμε την οχιά και όλα τα άλλα ακίνδυνα φίδια.

Καλό είναι να γνωρίζουμε τα διάφορα είδη φιδιών που υπάρχουν στα μέρη μας τα οποία είναι ακίνδυνα και άκακα (πλην της οχιάς) και όλα είναι πιο χρήσιμα ζωντανά (σημειώνεται πως όλα τα φίδια προστατεύονται από το νόμο). 

Η οχιά είναι αργοκίνητο φίδι και ήπιου χαρακτήρα και δεν θα σε πειράξει αν δεν την ενοχλήσοεις αλλά θα προσπαθήσει να κρυφτεί και να περάσει απαρατήρητη νομίζοντας πως δεν την βλέπεις. Θα σε ειδοποιήσει σφυρίζοντας αν την πλησιάσεις και μόνο αν δεν γίνεται αλλιώς θα σε δαγκώσει (αν πχ την πιάσεις ή την πατήσεις). 

Τα άλλα είδη είναι εντελώς ακίνδυνα και άκακα, το ίδιο με μια σαύρα. Τα αφήνουμε όλα να συνεχίσουν τον δρόμο τους κι εμείς τον δικό μας. 

Το "Σπιτόφιδο" που υπάρχει σε κάθε σπίτι θεωρείται καλοτυχία. Ο "Λαφιάτης" (που λέγεται και "άκακος γίγαντας" λόγω του μεγέθους) ήταν ιερό φίδι στην αρχαιότητα (Ασκληπιός). Τα "Φιδάκια της Παναγίας" που εμφανίζονται κάθε χρόνο στην εκκλησία της Παναγίας της Λαγκουβάρδας (ή Φιδούσας), είναι ακίνδυνα φιδάκια με σταυρό στο κεφάλι και εμφανίζονται γύρω και μέσα στον ναό, ανάμεσα στους προσκυνητές, χωρίς να πειράζουν κανέναν. Υπάρχουν ωστόσο πολλοί μύθοι που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα για το πόσο 'κακά" είναι το ερπετά αυτά. 

Αν έλειπαν θα είχαμε πρόβλημα με πολλές ασθένειες που μεταφέρονται από τα ποντίκια και τους αρουραίους. "Όλα εν σοφία εποίησε" !

Δείτε παρακάτω πως να αναγνωρίζετε τα φίδια:

Πως αναγνωρίζουμε την οχιά : 

Τα άλλα άκακα και ακίνδυνα φίδια της χώρας μας:

 

(ευχαριστούμε τη σελίδα    http://www.herpetofauna.gr/ )

Οι οχιές

Το δάγκωμα της οχιάς αναγνωρίζεται από τα δύο σημαδάκια που αφήνει.

Σύμφωνα με το εγχειρίδιο πρώτων βοηθειών του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ), η βαρύτητα της δηλητηρίασης εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες.

Στους παράγοντες αυτούς συμπεριλαμβάνονται η ηλικία, η γενική κατάσταση της υγείας, η θέση και το βάθος του δήγματος.

Ρόλο παίζει επίσης το μέγεθος του φιδιού και το αν μετακινήθηκε ή όχι το θύμα.

Τα συμπτώματα

Οι επιδράσεις των δηλητηρίων των φιδιών χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:

1. Στα τοπικά συμπτώματα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται πόνος, οίδημα, μελανιές και φυσαλίδες που επεκτείνονται μέσα σε λίγες ώρες. Οι φυσαλίδες μπορεί να επιμολυνθούν από μικρόβια και να εξελιχθούν σε γάγγραινα.
2. Στα γενικευμένα συμπτώματα. Εκδηλώνονται σε περίπτωση που απορροφηθεί το δηλητήριο και είναι τα πιο ανησυχητικά. Συμπεριλαμβάνουν έμετο, αδυναμία, ζάλη, ρίγος με πυρετό, εφιδρώσεις και αιμορραγικές εκδηλώσεις. Επίσης μπορεί να παρατηρηθούν ταχυκαρδία, υπόταση, shock, πνευμονικό οίδημα και οξεία νεφρική ανεπάρκεια.

Η αντιμετώπιση

Πρώτο μέλημα μετά το δάγκωμα είναι να ακινητοποιηθεί το θύμα, για να μην μπει το δηλητήριο στην κυκλοφορία του αίματος. Το ΕΚΑΒ συνιστά τα εξής:

• Όχι περπάτημα.
• Καθησυχασμός του θύματος.
• Αφαίρεση κοσμημάτων και στενών ρούχων (π.χ. κάλτσα), πριν αρχίσει το οίδημα.
• Ακινητοποίηση του άκρου (όπου συνέβη το δάγκωμα) σε θέση χαμηλότερη από το ύψος της καρδιάς.
• Καθαρισμός της πληγής με νερό και σαπούνι.
• Όχι πάγος στο τραύμα.
• Όχι ίσχαιμος περίδεση. Η σύσταση να δένουμε σφιχτά με έναν επίδεσμο ή ύφασμα το μέλος πιο ψηλά από το σημείο της πληγής, για να εμποδίσουμε τη διάχυση του δηλητηρίου, είναι λανθασμένη.
• Όχι χορήγηση καφέ και αλκοόλ.
• Όχι σύλληψη του φιδιού. Προσπαθήστε να απομνημονεύσετε το χρώμα και το σχήμα του φιδιού, για να το περιγράψετε στους γιατρούς.
• Διακομιδή στο νοσοκομείο.

Η θεραπεία

Μετά από το δάγκωμα φιδιού, χρειάζεται να γίνει αντιτετανικός ορός. Αντιοφικός ορός γίνεται μόνο στο νοσοκομείο και δεν είναι πάντοτε απαραίτητος, αναφέρεται στο εγχειρίδιο του ΕΚΑΒ.

Επιπλέον, η χορήγηση αντιοφικού ορού μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση ή ακόμα και αναφυλαξία σε άτομα που είναι αλλεργικά.

Κέντρο Δηλητηριάσεων

Σημειώνεται ότι το Κέντρο Δηλητηριάσεων αποτελεί τμήμα του Παθολογικού Τομέα του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών «Παναγιώτη & Αγλαΐας Κυριακού».

Λειτουργεί όλες τις ημέρες και ώρες, δίνοντας πληροφορίες και οδηγίες στο τηλέφωνο 210 77.93.777.